Φωνές στο νερό

Πληροφορίες

  • Εκδοτικός Οίκος: εκδόσεις Καστανιώτη
  • ISBN: 978-960-03-5893-3
  • Χρονολογία έκδοσης: 2015
  • Σελίδες: 168

Περίληψη

Σε µια µικρή λουτρόπολη του Ιονίου µια γυναίκα µόνη ζει διαφορετικά από τον υπόλοιπο κόσµο. Οι άλλοι τη θεωρούν τρελή, όµως εκείνη αδιαφορεί για τα στερεότυπα της επαρχίας. Ένα ζευγάρι ηθοποιών του λαµπερού παλιού ελληνικού κινηµατογράφου επιλέγει την ίδια λουτρόπολη ως τόπο διακοπών. Στην ηλικία πλέον της ωριµότητας, µακριά από τα φώτα της δόξας, ξεχασµένοι οι δυο και αγνώριστοι, ανακαλύπτουν το νόηµα που δίνει στη ζωή η αληθινή αγάπη. Ένας καπετάνιος, γέννηµα θρέµµα της εν λόγω πόλης, επιστρέφει στο σπίτι µετά από είκοσι χρόνια στα πέλαγα. Όσο βρισκόταν µακριά, ζούσε µε το όνειρο της θαλπωρής στον κόρφο της αγαπηµένης του, όµως επιστρέφοντας τον περιµένει η διάψευση. Κοντά τους και πολλοί άλλοι, που δεν έζησαν όπως θα ήθελαν να ζήσουν και προσπαθούν να διασώσουν µνήµες από τον κίνδυνο της οριστικής λήθης. Άνθρωποι που έπαιξαν σε λάθος ρόλους κι έζησαν ευσεβείς πόθους και αβίωτους έρωτες, µικρές επαναστάσεις και µεγάλες υποταγές. Ήρωες που θέλουν να φωνάξουν, αλλά οι φωνές τους βγαίνουν ελεύθερα µόνο µέσα στο νερό.

Απόσπασμα από το βιβλίο

Το αόρατο μάτι.

Ο στίχος μου έναν αναγνώστη μόνο θέλει. Μονάχα αυτόν που μ’ αγαπάει και με γνωρίζει.
Αττίλα Γιόζεφ!

 

Από ανατολής μέχρι δύσεως του ήλιου, το αόρατο μάτι, καραδοκεί. Τη νύχτα, με το σκοτάδι, διεισδύει στα απόκρυφα των απόκρυφων. Τίποτα δεν μένει αφανές. Όμως το μάτι δεν ενδιαφέρεται για το κοινό και το σύνηθες. Παρατηρεί εξονυχιστικά στιγμές από τους βίους ανθρώπων που το εντυπωσίασαν με την εικαστική τους απεικόνιση στο ταμπλό της ζωής, μιας μικρής, ανούσιας -ίσως- λουτρόπολης, που η καθημερινότητα κυλάει στη νωχέλεια της κουρασμένης συνήθειας! Μέσα σε αυτή τη φαινομενική αδράνεια, το αόρατο μάτι, φωτογραφίζει και ακολουθεί μια παράξενη ανθρώπινη πομπή. Η πομπή βαδίζει κατά μήκος της παραλίας κάθε βράδυ, όταν αρχίζει να σουρουπώνει για καλά. Η διαδρομή της, μετράει γύρω στα δυο χιλιόμετρα, όση και η ακτή. Οι άνθρωποι που την αποτελούν μοιάζουν με άϋλες υπάρξεις, αλλά το αόρατο μάτι, γνωρίζει πως με το φως της μέρας αποκτούν σάρκα και οστά. Αρχίζει λοιπόν να παρακολουθεί τις ζωές τους από το ξημέρωμα. Άγρυπνο καθώς είναι, δεν έχει ανάγκη από ύπνο. Περίοπτο και πανθορών, τρυπώνει αδιάκριτα στον ορατό και αόρατο κόσμο τους, με στόχο να αποκρυπτογραφήσει όσα κρύβουν πίσω από μανταλωμένους αυλόγυρους, πίσω από σκούρα γυαλιά, πίσω από κρυφές σκέψεις, τους καταπιεσμένους έρωτες, τα μικρά και τα μεγάλα εγκλήματα.

Αυτοί δεν θα το αντιληφθούν. Αν το αντιλαμβάνονταν, θα ισοδυναμούσε με συντέλεια. Διότι τότε, δε θα παραδίνονταν άνευ όρων στις προθέσεις του αόρατου ματιού και οι κινήσεις τους θα έχαναν την καθαρότητα της αυθορμησίας. Με επιτήδευση θα άρχιζαν να προβάρουν την ζωή τους σαν να βρίσκονται στο σανίδι του θεάτρου ή μπροστά στον κινηματογραφικό φακό.

Το αόρατο μάτι τα έχει οργανώσει όλα στην εντέλεια. Δεν αφήνει καμιά χαραμάδα φωτός που να μαρτυράει τους σκοπούς του. Τους παρατηρεί και τους ακολουθεί. Μερικές φορές πρέπει να τρέξει με ασύλληπτες ταχύτητες. Άλλοτε πάλι καρφώνεται με τις ώρες στην ακινησία τους. Στα ακούνητα μάτια, στις πετρωμένες λέξεις, στα ταριχευμένα αισθήματα.

Τότε, το αόρατο μάτι, ξέρει, πως σε αυτές τις ιδιαιτερότητες πρέπει να εστιάσει περισσότερο. Να ορύξει χρυσό ή άνθρακα. Να αποκωδικοποιήσεις σκέψεις και συνειρμούς. Να αποκαλύψει τα μυστικά των αισθήσεων και των παραισθήσεων.

Κριτικές