Τετάρτη, 02 Μαΐου 2018 10:58

Η κάμπια η Μαριγώ - κριτική από την Εύη Σαχινίδου

Οι ώρες ανάγνωσης παρέα με την μικρή Stacy όλο και πληθαίνουν με τον καιρό! Σαν σωστό προνηπιάκι αγαπά να ξεφυλλίζει βιβλία και να πλάθει τις δικές της ιστορίες βλέποντας τις ζωηρές εικόνες του βιβλίου που κρατά στο χέρι της κάθε φορά! Ομολογώ πως είναι δύσκολη αναγνώστρια, σε σχέση με τον Ντίνο που διαβάζαμε τα πάντα μαζί, και πως απαιτεί από το εξώφυλλο και τις εικόνες να την κάνουν να θελήσει να διαβάσουμε το βιβλίο μαζί! Ένα τέτοιο, λοιπόν, που της κίνησε πολύ το ενδιαφέρον είναι αυτό με την κάμπια την Μαριγώ που έκοψε το -γώ, της Ελένης Πριοβόλου από τις Εκδόσεις Καλέντη!

 

Η νέα ιστορία έχει να κάνει με μια πολύ φιλόδοξη αλλά και αλαζόνα κάμπια, η οποία ήθελε να απαρνηθεί την ταυτότητα- ιδιότητά της ως κάμπια και να γίνει πεταλούδα! Το ζήτημα της αποδοχής του αυτού μας και του σώματος μας είναι από εκείνα που απασχολούν πολλά νήπια, τα οποία πολλές φορές θέλουν να κάνουν ότι και οι φίλοι τους μόνο και μόνο για να μην διαφέρουν από το υπόλοιπο σύνολο! Το θέμα της μοναδικότητας του εαυτού μας, ήταν από εκείνα που ήθελα να συζητήσω με την μικρή μου η οποία περνά μια φάση που θέλει να είναι συνέχεια όμορφη βάζοντας lip balm, κόβοντας χαρτάκια τα οποία κάνει νύχια και τα συναφή!

Η κάμπια η Μαριγώ, λοιπόν, δεν ήθελε με τίποτα να ενταχθεί στο συρμό με τις υπόλοιπες κάμπιες που τραβούσαν για την πόλη! Δεν της άρεσε που σερνόταν! Ήθελε να πετάει ψηλά στον αέρα, σαν αιθέριο, όπως και η πανέμορφη πεταλούδα που βρέθηκε μπροστά της και της έβαλε ιδέες από εκείνες που δεν βγαίνουν εύκολα από το μυαλό!

Η πεταλούδα την έπεισε, όχι ότι ήθελε και πολύ η Μαριγώ, πως αν κόψει το -γω από το όνομά της και το κάνει Μαρί θα μπορεί άνετα να μοιάζει με πεταλούδα! Γιατί το Μαρί είναι πιο καλλιτεχνικό και λεπτεπίλεπτο όπως ακριβώς και οι πανέμορφες πεταλούδες!Η Μαριγώ, όμως, που έγινε Μαρί έφαγε μεγάλη απογοήτευση και από τον ίδιο της τον εαυτό αλλά και από όλους εκείνους που την της φέρθηκαν σκάρτα και ύπουλα!

Μεγαλώνοντας ένα κορίτσι και ένα αγόρι ανακαλύπτω πόσο πολύ διαφορετικά είναι μεταξύ τους τα δύο παιδιά μου! Η διαφορετικότητά τους δεν έγκειται στο φύλο τους αλλά στον χαρακτήρα τους! Ενώ μεγαλώνουν στο ίδιο σπίτι με τους ίδιους γονείς, έχουν τα ίδια βιώματα και τις ίδιες αξίες, οι αντιδράσεις τους πολλές φορές απέχουν παρασάγγες!Η Stacy έχει βρει για παρέα ένα κοριτσάκι που πηγαίνει στο σχολείο συνέχεια με βαμμένα νύχια μαλλιά λες και βγήκε από το κομμωτήριο και ρούχα πολύ επίσημα, από εκείνα που εγώ της φοράω μόνο σε ιδιαίτερες περιπτώσεις! Το τελευταίο τρίμηνο θέλει να ντύνεται και αυτή όπως η φίλη της και ανακαλύπτω πως υπάρχει ένας αθέμιτος ανταγωνισμός από την μεριά της! Της εξηγώ πως σημασία έχει να αισθάνεται άνετη στο σχολείο και να νιώθει όμορφα με τον εαυτό της!Έχουμε πολύ δρόμο ακόμη ωστόσο με την συζήτηση και ωραίες ιστορίες σχετικές με το θέμα ,όπως ακριβώς της Μαριγώς, νομίζω πως το μήνυμα κάποια στιγμή θα το λάβει η μικρή μου!Με τον Ντίνο, στο νήπιο, δεν είχα αντιμετωπίσει κάτι παρόμοιο ομολογώ! Αλλά, όπως είπα και πριν, το κάθε παιδί είναι διαφορετικό και ας μεγαλώνει στο ίδιο περιβάλλον!

 Εδώ μπορείς να διαβάσεις περισσότερα για το βιβλίο της Ελένης Πριοβόλου και αν θέλεις να μιλήσεις για την αξία της συνύπαρξης, την εκπλήρωση των ονείρων, τον υπέρμετρο εγωισμό που συνηθίζουν να έχουν τα μικρά παιδάκια, την ταπεινότητα και την κοινωνικοποίηση, τότε αυτό το βιβλίο πρέπει να προστεθεί στη βιβλιοθήκη σας!

Σε μαμαδογλυκοφιλώ!

Εύη Σαχινίδου, mamasnpapas.gr, 01,05,2018