Το δικό σας βραβείο
Με ελάχιστες κριτικές και μακριά από τις λίστες των ευπώλητων, το μυθιστόρημα «Όπως ήθελα να ζήσω» (εκδ. Καστανιώτη) της Ελένης Πριοβόλου(συγγραφέας παιδικών βιβλίων εδώ και 23 χρόνια) έκανε μάλλον την έκπληξη με τη νίκη του στα «Βραβεία Αναγνωστών 2010» από το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου. Η ιστορία εκτυλίσσεται στην Αθήνα τις τελευταίες δεκαετίες του 19ου αι., όπου το πολιτικό σκηνικό καθορίζεται από το δικομματισμό, τη φαυλοκρατία, τους τραμπούκους και τους τραπεζίτες. Και ίσως τελικά, όπως αρκετοί σημείωναν την ημέρα της βράβευσης, να είναι αυτό το «μυστικό» του βιβλίου – οι γέφυρες, δηλαδή, που έριξε στο αναγνωστικό κοινό να (ξανα)ακούσει μέσα από μια γοητευτική μείξη λογοτεχνίας και ιστορίας το γιατί τίποτα δεν προχώρησε ποτέ σωστά σε αυτή τη χώρα. Μας το επιβεβαίωσε και η ίδια η νικήτρια.
Πάνος Καπώνης, Περιοδικό (δε)κατα, τεύχος 24, Χειμώνας 2010-2011
Η Αθήνα σε κρίση
Ελλάδα 2010. Οικονομική, και όχι μόνο, κρίση. Οι αναγνώστες στις Λέσχες Ανάγνωσης ψηφίζουν ως καλύτερο βιβλίο της χρονιάς το μυθιστόρημα της Ελένης Πριοβόλου "Όπως ήθελα να ζήσω" και γράφουν (άλλοι αναγνώστες) στο διαδίκτυο: «Ιστορικό, ακριβές, γλωσσολογικά άριστο, θαυμάσιας νοηματικής πλοκής. Συγχαρητήρια! Τίνα 12-9-2010» ή «Η Ελένη Πριοβόλου με το καινούργιο βιβλίο της "Όπως ήθελα να ζήσω", δεν σώζει μόνο την τιμή της ελληνικής λογοτεχνίας, που σε μεγάλο βαθμό έχασε το δρόμο της προς την κοινωνία, αλλά παραπέρα, με την αλληγορία του Ροδώνα της, μας δείχνει το δρόμο και για το πώς θα μπορούσαμε να ζήσουμε σ’ έναν πολιτισμό της ανθρωπιάς, χωρίς φαυλοκρατία, τραπεζίτες, αφεντικά και καπιταλιστική βαρβαρότητα. Ελένη, σε ευχαριστούμε και περιμένουμε το επόμενο βιβλίο σου. Κ.Λ.13-12-2010». Και εγώ, ο άλλος αναγνώστης/κριτικός, μένω άφωνος με τις κρίσεις του κόσμου και την ακριβή εμβάθυνση των νοημάτων της συγγραφέως.
Μιχάλης Μερακλής, Περιοδικό Η Λέξη, τεύχος 205, Ιούλιος – Σεπτέμβριος 2010
Είναι το τρίτο μυθιστόρημα της κυρίας Πριοβόλου, η οποία έχει γράψει και πολλά βιβλία για παιδιά και εφήβους, στρατευμένη κιόλας, όπως η ίδια λέει, στο παραμύθι, γιατί της αρέσει η τάση που έχει αυτό «να αναπαριστά με σύμβολα τον κόσμο». Δυστυχώς από όλα αυτά δεν έχω διαβάσει παρά το μυθιστόρημα τούτο. Και το χειρότερο, αγνοούσα την πλούσια αυτή δραστηριότητά της.