Μέρος 1ο

Μέρος 1ο

Μέρος 2ο

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στον ΓΙΩΡΓΟ ΚΙΟΥΣΗ

Σε μια μικρή λουτρόπολη του Ιονίου μια γυναίκα μόνη ζει διαφορετικά από τον υπόλοιπο κόσμο. Οι άλλοι τη θεωρούν τρελή, όμως εκείνη αδιαφορεί για τα στερεότυπα της επαρχίας. Ένα ζευγάρι ηθοποιών του λαμπερού παλιού ελληνικού κινηματογράφου επιλέγει την ίδια λουτρόπολη ως τόπο διακοπών. Στην ηλικία πλέον της ωριμότητας, μακριά από τα φώτα της δόξας, ξεχασμένοι οι δυο και αγνώριστοι, ανακαλύπτουν το νόημα που δίνει στη ζωή η αληθινή αγάπη. Ένας καπετάνιος, γέννημα θρέμμα της εν λόγω πόλης, επιστρέφει στο σπίτι μετά από είκοσι χρόνια στα πέλαγα.

Η Ελένη Πριοβόλου γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Αγγελόκαστρο Μεσολογγίου. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Γράφει αναζητώντας την ευρυθμία και την καθαρότητα του λόγου. Αγαπάει πολύ τα παιδιά και στα βιβλία της προσπαθεί να πλησιάσει τον παιδικό κόσμο και την ευαίσθητη παιδική ψυχή. Το μυθιστόρημά της για ενήλικες Όπως ήθελα να ζήσω (Καστανιώτης, 2009) τιμήθηκε το 2010 με το Βραβείο Αναγνωστών του ΕΚΕΒΙ.

Με ελάχιστες κριτικές και μακριά από τις λίστες των ευπώλητων, το μυθιστόρημα «Όπως ήθελα να ζήσω» (εκδ. Καστανιώτη) της Ελένης Πριοβόλου(συγγραφέας παιδικών βιβλίων εδώ και 23 χρόνια) έκανε μάλλον την έκπληξη με τη νίκη του στα «Βραβεία Αναγνωστών 2010» από το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου. Η ιστορία εκτυλίσσεται στην Αθήνα τις τελευταίες δεκαετίες του 19ου αι., όπου το πολιτικό σκηνικό καθορίζεται από το δικομματισμό, τη φαυλοκρατία, τους τραμπούκους και τους τραπεζίτες. Και ίσως τελικά, όπως αρκετοί σημείωναν την ημέρα της βράβευσης, να είναι αυτό το «μυστικό» του βιβλίου – οι γέφυρες, δηλαδή, που έριξε στο αναγνωστικό κοινό να (ξανα)ακούσει μέσα από μια γοητευτική μείξη λογοτεχνίας και ιστορίας το γιατί τίποτα δεν προχώρησε ποτέ σωστά σε αυτή τη χώρα. Μας το επιβεβαίωσε και η ίδια η νικήτρια.

Η Αθήνα σε κρίση

Ελλάδα 2010. Οικονομική, και όχι μόνο, κρίση. Οι αναγνώστες στις Λέσχες Ανάγνωσης ψηφίζουν ως καλύτερο βιβλίο της χρονιάς το μυθιστόρημα της Ελένης Πριοβόλου "Όπως ήθελα να ζήσω" και γράφουν (άλλοι αναγνώστες) στο διαδίκτυο: «Ιστορικό, ακριβές, γλωσσολογικά άριστο, θαυμάσιας νοηματικής πλοκής. Συγχαρητήρια! Τίνα 12-9-2010» ή «Η Ελένη Πριοβόλου με το καινούργιο βιβλίο της "Όπως ήθελα να ζήσω", δεν σώζει μόνο την τιμή της ελληνικής λογοτεχνίας, που σε μεγάλο βαθμό έχασε το δρόμο της προς την κοινωνία, αλλά παραπέρα, με την αλληγορία του Ροδώνα της, μας δείχνει το δρόμο και για το πώς θα μπορούσαμε να ζήσουμε σ’ έναν πολιτισμό της ανθρωπιάς, χωρίς φαυλοκρατία, τραπεζίτες, αφεντικά και καπιταλιστική βαρβαρότητα. Ελένη, σε ευχαριστούμε και περιμένουμε το επόμενο βιβλίο σου. Κ.Λ.13-12-2010». Και εγώ, ο άλλος αναγνώστης/κριτικός, μένω άφωνος με τις κρίσεις του κόσμου και την ακριβή εμβάθυνση των νοημάτων της συγγραφέως.