Στώμεν άνευ φόβου
Εφτακόσιες σελίδες, τρεις μέρες ανάγνωση. Καθ’ όλα ενθαρρυντικό σκορ για την αργαναγνωσία μου, δεδομένου μάλιστα ότι δεν είναι προϊόν εξαναγκασμού ή διεκπεραίωσης – ας το πω κι αυτό: σαράντα με πενήντα οι σελίδες χάριτος που δίνω πλέον σε ένα βιβλίο προτού να το παρατήσω. Το «Μετά φόβου» έστω και αν φέρει αφηγηματικά γνωρίσματα που αποκλίνουν από τις δικές μου θεωρητικές προτιμήσεις, κέρδισε το ενδιαφέρον μου με μια ένταση που την είδα να αυξάνεται από την πρώτη μέχρι την τελευταία σελίδα.
Ας τα πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Ο Νίκος Τακόλας για το "Μετά Φόβου"
Έχοντας διαβάσει μετ’ απολαύσεως, Το «ΜΕΤΑ ΦΟΒΟΥ» Τελειώνοντας ένα βιβλίο έχεις να επιστρέψεις στον υπαρκτό κόσμο απ’ όπου ξενιτεύτηκες για λίγο.
Ο καιρός που κάθε βιβλίο με γοήτευε πέρασε ανεπιστρεπτί, λίγο επειδή τα καλά βιβλία σπανίζουν πια και επειδή η δική μου, κάπως επαγγελματική, προσέγγιση στο χώρο επηρέασε τις συγκινήσεις. Πριν προλάβω, λοιπόν, να επιστρέψω σε ορθολογισμούς έγραψα την πρώτη μου εντύπωση για το «Μετά Φόβου».
Ο Σπύρος Σίγμα για το "Μετά Φόβου"
Μόλις τελείωσα το μυθιστόρημα της Ελένης Πριοβόλου, το ΜΕΤΑ ΦΟΒΟΥ.
Τα συναισθήματα μου γλυκόπικρα, ανάκατα, μελαγχολικά. Η ατέλειωτη επανάλειψη των διχασμών μας και των αδιέξοδων ερώτων μας.
Η ιστορία πρόσχημα για να ερμηνεύσω το «τις πταίει» για την κακοδαιμονία μας
Προσωπικά βυθίζομαι στις ιστορικές συνθήκες, κυρίως τις πολιτικές, επειδή με ενδιαφέρει η πολιτική ιστορία της νεότερης Ελλάδος.
Από τον Πιερή Παναγή
Μετά Φόβου - Παρουσίαση στο Αγρίνιο
Πριν ξεκινήσω να μοιραστώ μαζί σας τη δική μου άποψη, τη δική μου ''ανάγνωση'' για το νέο βιβλίο της Ελένης Πριοβόλου, θα ήθελα να σας πω ότι η θέση μου σε αυτό το βήμα απόψε προκύπτει από μια ιδιότητα και μόνο, αυτή του αναγνώστη και του πιστού παρακολουθητή της συγγραφέως (φαν με τη σύγχρονη ορολογία).
Ολόκληρη η ζωή κινείται μέσα στο φόβο
Εν αρχή ην ο φόβος/και ο φόβος εγέννησε το Θεό/ και ο Θεός από τον φόβο της Παντοδύναμης μοναξιάς του εγέννησε τον άνθρωπο/ για να τον σκλαβώσει στον ίδιο του το φόβο. Σε αυτό το μότο στηρίζεται το βιβλίο της Ελένης Πριοβόλου, Μετά φόβου. Μέσα από τη μυθοπλασία και τις ζωές των ηρώων προσπαθεί να ανιχνεύσει τις δομές των φόβων, ορατών και αοράτων, φυσικών και κατασκευασμένων που αποτελούν τροχοπέδη για την κατάκτηση της ατομικής και κοινωνικής ελευθερίας.
Αίγλη Τούμπα - Φωνές στο νερό
Η τάση να αναπαριστά με σύμβολα τον κόσμο τη στράτευσε στο παραμύθι, το οποίο υπηρετεί επί είκοσι τρία έτη. Αγαπάει πολύ τα παιδιά, και στα βιβλία της προσπαθεί να πλησιάσει τον παιδικό κόσμο και την ευαίσθητη παιδική ψυχή.
Μάγδα Παπαδημητρίου-Σαμοθράκη ...Οι φύλακες των αστεριών
Μετά τη τριλογία “Όπως ήθελα να ζήσω” ήρθε η ώρα να διαβάσω ένα άλλο βιβλίο της ίδιας συγγραφέως που γράφτηκε για τους εφήβους και όχι μόνο. Και το λέω αυτό γιατί το διάβασα πολύ ευχάριστα δεχόμενη μάλιστα πολλά μηνύματα που νομίζουμε εμείς οι μεγάλοι ότι τα γνωρίζουμε όλα. Μου άρεσε πολύ αυτή η ανάπαυλα ανάγνωσης από τα ιστορικά βιβλία της ίδιας της συγγραφέως. Οι αναγνώστες γνωρίζουν την Ελένη Πριοβόλου εδώ και τριάντα χρόνια τώρα στα Ελληνικά Γράμματα από τα παιδικά της βιβλία.
Τρυφεράκανθος - 12ο Δημοτικό Σχολείο Περιστερίου
Τρυφεράκανθος της Ελένης Πριοβόλου από τους μαθητές της Δ1 τάξης του 12ου Δημοτικού Σχολείου Περιστερίου στα πλαίσια του προγράμματος Κοινωνικής και Συναισθηματικής Αγωγής που πραγματοποιήθηκε το σχολικό έτος 2015 - 2016
Μαζί - 1ο Γυμνάσιο Κω
"Μαζί" Ε. Πριοβόλου, Εκδήλωση του 1ου Γυμνασίου Κω